Picky eating kids can drive a sane mommy crazy. though it pains me to admit: after having three children, I’ve learned that I can not really control what a child will and won’t eat. but I do have influence over the options that are available, and so I focus on that. At the end of this post, I will share my battle-tested methods for taking care of picky eating children.
Ιστορικό:
Before I try to boss you around, I want to share my picky eating credentials. Kid 1 was a pretty good eater and we were very neurotic, dedicated first-time parents (not that there’s anything wrong with that), hell-bent on getting him to eat every bite blob of food on his spoon. He ate a very healthy balance of fruits, vegetables, grains, and proteins. as of age ten, he won’t eat cooked fruit (apple pie – WTW?!) or plain cheese pizza, preferring vegetables on his pizza to the point of pouting at parties where only cheese is available. He’s a little bit picky but mostly a excellent eater of lots of foods. and yes, we are those food a**holes who serve kale salads to our kids on the regular. kid 1 eats them with relish and wants to make sure we are appropriately massaging each leaf. (Not actual relish made of pickles.)
Kid 2 was also a pretty good eater from the start. rather than force the “clean your plate” mentality of our own childhoods, we had progressed as parents to encourage a “Try-It Bite” for every new food, and then left it up to him as to whether he would eat more. He was a frequent eater of frozen waffles and plain yogurt but also ingested a healthy combination of other foods. If anything, he opened up our eyes about a broader range of possibilities for nutritious foods. He prefers plain pizza to veggie, but he always eats the broccoli we offer on the side.
Kid 3 has been a picky eater from the womb. He was a voracious nurser that required formula supplementation nearly immediately. I must have known that we couldn’t rest on our good experience. He developed a penchant for dairy and carbs (plain cheese quesadillas and cheese pizza are his best foods) such that I couldn’t even get him to eat fruit without disguising it as a cracker (thanks to Trader Joe’s freeze dried strawberries, he now eats the real thing). The “Try-It Bite” has devolved into the “No-Thank-You Lick”. It took us 3-5 times of using ice cream before he would even put it to his lips. I’ve caught myself doing a delighted dance when he ate his first dinosaur-shaped chicken nugget, because he had never agreed to try chicken before!
Because our picky kid was our third kid, I had no choice but to accept this as a thing about HIM rather than a thing about ME. I am positive if my first child had been the one to turn up his nose at a grape or carrot, I would have blamed myself.
Having experienced two kids who will eat anything and one who will not, I have some mantras and reminders I give myself and my spouse to help us stay sane.
Tips for parents of selective eaters:
Remove all pressure around eating. I practice acting like I don’t care if the meal or dish is finished because I know my child will not go hungry. (See banana idea below.) say — and believe — “You don’t have to eat it.” You wouldn’t force me to eat a cilantro leaf, so don’t force your toddler.
Offer one safe food with every new food. We make sure that there’s a familiar dish on the table. Our dinner times typically include a seemingly random banana or waffle option for this reason. The kid might not try the new thing, but he won’t starve.
Only allow food at specified meal and snack times. Truth be told, I’m delighted enough if my kids fill up on healthy snacks. An apple ideal before dinner? Προχώρα. but hell to the No, you may not eat a snack after the dinner if you just ignored it. The kitchen is closed and you will make it until morning.No candy and treats for children who don’t eat their real food. Στ ‘αλήθεια. I am hardcore this way.
Encourage good manners. With some meals — like the white bean chili I plan to serve tonight — I know that only my spouse and I will actually eat it willingly. It is my job to prepare healthy meals (every flipping day) and it is their job to be polite about it. They can sit without making faces and say “No thank you”, or “Just a little please.”
Be curious, not furious. If they do taste an icky food, I encourage my sons to become little scientists and check out further. I want them to think about why they didn’t like it — would cheese sauce make it better or worse? Is there a cilantro problem here? would you eat red sauce on the side next time? — and not be jerks.
Find creative ways to serve fruits and vegetables:Â Pinterest can be your pal and enemy when serving sandwiches that look like spiders or hummus-guacamole crocodiles but a little inventiveness can go a long way. two of my kids love roasted broccoli; Whitney served frozen peaches instead of popsicles with terrific success; little crispyΤα αποξηραμένα μπιζέλια συζητούν καταπληκτικά με το μικρό παιδί μου που χαίρονται από το cracker-loving-veggie. Μερικά παιδιά απλά αγαπούν να βυθίζονται, γι ‘αυτό τους δίνουν καρότα με χούμους. Ένα πράσινο smoothie μπορεί να είναι ένα κούνημα Hulk? Βάλτε το πεπόνι ή το τυρί σε μια οδοντογλυφίδα. Προσπαθήστε να περάσετε τις μπανάνες ως επιδόρπιο με μια μηχανή θεραπείας φρούτων Yonanas. Εδώ είναι πολύ περισσότερες ιδέες για ένα επιλεκτικό μικρό παιδί. Θα μπορούσα να συνεχίσω, αλλά δεν θα δεσμεύσω την επιτυχία οποιουδήποτε από αυτά τα έργα, γιατί αυτό που λειτουργεί για μένα μπορεί ή δεν μπορεί να λειτουργήσει για σας.
Δοκιμάστε διαφορετικές θερμοκρασίες. Μαζί με τον πειραματισμό σε μορφή πτυχή (άκρη 6), έμαθα ότι δεν θέλει κάθε παιδί ζεστό ή κρύο φαγητό. Έχω ένα παιδί που τρώει κατεψυγμένα μπιζέλια κατεψυγμένα και ένα άλλο που τους προτιμά να μαγειρευτούν. Πανεύκολο. Η Whitney ήταν συγκλονισμένη για να μάθει ότι τα παιδιά της άρεσαν το Tortellini Cold (yay, κάτι νέο στο κουτί μεσημεριανό). Το μωρό μου πιστεύει ότι τα κρύα smoothies είναι πολύ κρύα, γι ‘αυτό περιορίζουν τα ψύκτρα και χρησιμοποιώ μια μπανάνα θερμοκρασίας δωματίου όταν μοιράζομαι μαζί του.
Σκεφτείτε μεγάλη εικόνα την ημέρα, την εβδομάδα και το στάδιο της ζωής. Τα διατροφικά ισορροπημένα τρόφιμα δεν χρειάζεται να χρησιμοποιούνται σε κάθε γεύμα. Εξισορρόπησε τη μεγαλύτερη απόδοση; Είναι ο γιατρός σας ο γιατρός σας; Το δικό μου δεν είναι, οπότε το επιλέγουμε.
Να τους εμπλακεί. Το παιδί σας μπορεί να είναι πολύ πιο έτοιμο να δοκιμάσει ένα νέο φαγητό που μεγαλώνει στον κήπο, επιλέγει από το σούπερ μάρκετ ή βοηθά στην προετοιμασία. Ή όχι. Το παιδί μου τραγούδησε κυριολεκτικά για να δοκιμάσει νέα τρόφιμα ενώ πήρε τις ντομάτες κερασιού από το κατώφλι μας και στη συνέχεια δεν θα δοκιμάσει ένα. προχωράω.
Κάντε μια λίστα με το τι θα φάει ένα παιδί. Αντί να εστιάσετε στο αρνητικό, απαριθμήστε τα τρόφιμα ναι. Είμαι πάντα συγκλονισμένος όταν οι γονείς καλούν τα παιδιά τους επιλεκτικά και στη συνέχεια κουδουνίζουν μια λίστα με τρόφιμα που κατεβαίνουν χωρίς πρόβλημα. Σήμερα το πρωί, άκουσα “Ναι, τρώει ρύζι, φασόλια, μούρα, ζυμαρικά, αχλάδια, αλλά όχι κρέας”. Ήμουν πολύ ευχαριστημένος που έχουν έναν τρώγων φασολιών.
Αφήστε τα παιδιά να γνωρίζουν ότι τα tastebuds αλλάζουν με την πάροδο του χρόνου. Μπορεί να μην του αρέσει η πίτσα μανιταριών σήμερα, αλλά όταν είναι μεγαλύτερος – hooray – θα το κάνει. Και πείτε το με ένα χαμόγελο. Μου αρέσει να κουνάω αυτή τη δυνατότητα σαν ένα άλλο σήμα να είμαι ένα μεγάλο παιδί, έτσι είναι κάτι που το μικρό μου μπορεί να φιλοδοξεί. Ποιος ξέρει αν λειτουργεί. Ρωτήστε με σε δέκα χρόνια!
Συμπέρασμα:
Όπως λέει ο Ellyn Satter, οι γονείς ελέγχουν αυτό που εξυπηρετείται και το παιδί ελέγχει αν το τρώει. The moral of the story for our family is to continue to offer healthy foods that the kids like mixed in with new foods that I like. Έχω επίσης ένα back-up φαγητό που μπορούν να προετοιμαστούν ευγενικά για τον εαυτό τους (hummus και pita με φρούτα).
Το PS δεν εξαρτάται ποτέ από ένα άτομο που σας λέει πώς να διορθώσετε το επιλεκτικό φαγητό αν δεν έχουν ένα. If a two-year old is harvesting vegetables from her garden and eating them, she is NOT picky and her parents shouldn’t be bossing me around!